رییس اداره امور عشایری گیلان گفت: خرید تضمینی دام بعد از شهریور بی فایده است چون زمان عاملی مهم برای خرید دام عشایر استان است.

فریدون طالبی با بیان اینکه ۵ هزار راس دام عشایر گیلان در انتظار خرید تضمینی هستند، اظهار کرد: این خرید تضمینی تا قبل از شهریور ماه باید انجام شود زیرا پس از این زمان، دام ها آبستن می شوند و نمی توان آنها را به کشتارگاه فرستاد.

وی افزود: سال گذشته خرید تضمینی دام مورد استقبال عشایر قرار نگرفت زیرا قیمت پیشنهادی و امکان پرداخت دیر هنگام نقدینگی ممکن بود بیش از پیش مشکلات ایجاد کند.

طالبی ادامه داد: زمان خرید دام و پرداخت به موقع پول دام از سوی دولت در چگونگی روند خرید تضمینی دام موثر است و امیدواریم این امر مهم حتما از سوی مسولین ذیربط در نظر گرفته شود.

وی خاطر نشان کرد: با گرانی نهاده اگر عشایر نقدینگی لازم را نداشته باشند، قادر به تامین غذای دام های خود نیستند و به همین دلیل ممکن است تصمیم بگیرند دام های کمتری را نگهداری کنند.

طالبی گفت: به دلیل کاهش درآمد عشایر از دامداری، این افراد به سمت دیگر بخش های درآمدزایی از جمله صنایع دستی، بوم گردی، گیاهان دارویی و... رفته اند.

رییس اداره امور عشایر گیلان خاطرنشان کرد: به طور میانگین ۵ تن گیاه دارویی توسط عشایر گیلان تولید می شود که زنان در این بخش نقش پررنگی دارند و به این ترتیب تلاش می کنند تا بخشی از هزینه های خانوار خود را تامین کنند.

وی با اشاره به اینکه پرداخت تسهیلات با سود ۴ درصد نیز می تواند در ارتقای درآمدزایی عشایر گیلان موثر باشد، خاطرنشان کرد: برای اخذ تسهیلات عشایر استان ۵ میلیارد تومان اعتبار در نظر گرفته شده است و متقاضیان در این بخش به بانک ها معرفی شده اند.

طالبی تصریح کرد: علاوه بر گیاهان دارویی بیش از ۱۳۰۰ تن گوشت قرمز و ۵۸۰۰ تن شیر توسط عشایر گیلان تولید می شود. در ضمن زنان توانمند عشایر ۳۵ مورد انواع محصولات صنایع دستی را تولید و در بازارچه های دائمی و موقتی به فروش رسانده اند.

وی با اشاره به اینکه راه های دسترسی آسان می تواند بار زیادی از دوش عشایر استان بردارد، گفت: به دلیل بارندگی زیاد در استان، راه ها مرتب نیاز به مرمت و بازسازی دارند.

رییس اداره امور عشایر گیلان به ارتقای آموزش و وضعیت بهداشتی عشایر در استان اشاره کرد و افزود: تا زمانی که مواردی مانند آموزش، بهداشت، امکانات، اینترنت و... برای عشایر فراهم باشد، فرزندان عشایر به فکر مهاجرت نمی افتند و در خانواده های خود باقی خواهند ماند در غیر این صورت شاهد کاهش جمعیت جوان در بخش عشایری خواهیم بود.