منچستریونایتد خیلی زود به اولین قهرمانی خود با هدایت مرد هلندی رسید اما به نظر می‌رسد این تازه اول راه شیاطین سرخ و اریک تن هاخ باشد.
پیروزی دو بر صفر منچستر یونایتد مقابل نیوکاسل در فینال جام اتحادیه فوتبال انگلیس که در ورزشگاه ومبلی برگزار شد، اولین قهرمانی این تیم در شش سال اخیر بود. گذشته از جدال برای کسب جام، این بازی هم یک گام دیگر در فرآیند بازگشت منچستر یونایتد به دوران باشکوه گذشته بود.
اگر یونایتد دو بازی ابتدایی خود در لیگ برتر فوتبال انگلیس را به برایتون و برنتفورد نباخته بود، شاید این تیم الان از مدعیان قهرمانی این مسابقات بود. آن‌ها هنوز در جام حذفی انگلیس حضور دارند و در لیگ اروپا هم با حذف بارسلونا به مرحله بالاتر صعود کرده‌اند؛ بردی که تن‌هاخ آن را «بزرگ‌ترین پیروزی» تیم از زمان حضورش در ماه مه نامید.
برای داشتن برآوردی دقیق‌تر نسبت به پیشرفت یونایتد، فقط کافی است وضع افتضاح این تیم در پایان فصل قبل را به خاطر بیاوریم.
منچستر یونایتد در ۲۶ سال حضور الکس فرگوسن ۳۶ عنوان قهرمانی بدست آورد که شامل ۱۳ قهرمانی لیگ برتر فوتبال انگلیس، ۲ قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا، ۵ قهرمانی جام حذفی انگلیس و ۴ قهرمانی جام اتحادیه فوتبال این کشور بود.
پس از پایان دوران فرگوسن در سال ۲۰۱۳ این تیم فقط توانست یک بار قهرمان جام حذفی با هدایت لوئیس فان‌خال و یک بار قهرمان لیگ اروپا و با هدایت ژوزه مورینیو و یک بار قهرمان «کامیونیتی شیلد» (سوپرجام که در انگلیس به جام خیریه معروف است) با هدایت دیوید مویز شود.
اما حالا به نظر می‌رسد که با حضور سرمربی هلندی ابرهایی که سال‌ها آسمان اولدترافورد را پوشانده بود، کنار رفته است.
چرا تن‌هاخ یک «گزینه واضح» بود
این سرمربی هلندی که عملکردی درخشان در آژاکس آمستردام داشت، تابستان در حالی راهی منچستر یونایتد شد که ششمین مردی بود که باشگاه در آرزوی بازگشتن به دوران فرگوسن استخدام کرد.
مسئولان یونایتد برای بررسی گزینه‌های جانشینی اوله‌گونار سولشر این سئوالات را از خودشان می‌پرسیدند:
قهرمان شده است؟ قهرمانی‌اش درست و حسابی بوده؟ موجب پیشرفت بازیکنان شده است؟ بازیکنان جوان را به سطح بالاتری رسانده است؟ تیم او مالک توپ بوده؟ او شخصیت لازم برای روبرو شدن با مشکلات ناشی از سرمربی منچستر یونایتد بودن را دارد؟
و شاید از همه این‌ها مهم‌تر، آیا او حاضر است با افراد شاغل در باشگاه همکاری کند، بجای این که آن‌ها را نادیده بگیرد یا مقابل آن بایستد؟
خیلی زود تن‌هاخ بدل به گزینه واضح شد.
البته پیش‌زمینه ماجرا هم در این قضیه بی‌تاثیر نبود. سرمربی هلندی قبل از گرفتن پیشنهاد کاری چند باری با مسئولان یونایتد صحبت کرده بود و دیدگاه‌اش را راجع به همکاری احتمالی با آن‌ها شرح داده بود.
۲۱ آوریل بود که قرارداد تن‌هاخ با یونایتد قطعی شد.
«بازگشت به دوران فرگوسن»
رویکرد سفت و سخت تن‌هاخ هنگام کار خیلی زود مشخص شد.
آژاکس هنوز پنج بازی دیگر در لیگ هلند داشت و تن‌هاخ موظف بود که عنوان قهرمانی را بدست آورد. او فقط حاضر شد یک بار در عصر یکی از روزهای تعطیلی که تا قبل از پایان فصل داشت با مسئولان یونایتد ملاقات کند.
بلافاصله پس از آخرین بازی آژاکس در ۱۵ ماه مه، تن‌هاخ به انگلیس پرواز کرد. او یک هفته با مسئولان باشگاه ملاقات کرد و از حضور در مرکز تمرین یونایتد ( کارینگتون) خودداری کرد و سپس برای دیدن آخرین بازی یونایتد در لیگ برتر که مقابل کریستال پالاس بود، به ورزشگاه رفت.
روز بعد او نخستین نشست مطبوعاتی‌اش را برگزار کرد و در آن از «تاریخ فوق‌العاده و پتانسیل بالای» منچستر یونایتد گفت.
پس از آن و تا قبل از این که برای گذراندن تعطیلات خانوادگی به ایبیسا در اسپانیا برود، هر دقیقه از برنامه پیش فصل تیم برنامه‌ریزی شده بود.
لوک شاو، مدافع یونایتد به بی‌بی‌سی گفت: «مسئله مهم راجع به تیم موضوعاتی بود که او تحت کنترل گرفت و قوانینی بود که او برقرار کرد. همه باید از او پیروی کنند. اگر کاری که می‌خواهد را انجام ندهید، نمی‌توانید بازی کنید، حالا هر بازیکنی که می‌خواهد باشید.»
هنگام سفر پیش فصل به استرالیا، آلخاندرو گارناچو، مهاجم جوان تیم به یک جلسه تمرین دیر رسید و حتی در یک مسابقه در ادامه آن اردو اجازه بازی کردن پیدا نکرد.
اما خارج کردن نام مارکوس رشفورد در مسابقه شب سال نو میلادی مقابل ولوز، «به دلایل انضباطی» واکنش بیشتری در رسانه‌ها داشت.
شاو می‌گوید: «رشفورد در آن مقطع حسابی روی فرم بود و هنوز هم هست. سرمربی با کنار گذاشتن یکی از بهترین بازیکنان، خیلی خوب نشان داد که شیوه کارش چگونه است. آن ماجرا نشان داد که او چه استانداردهایی برقرار کرده است و اگر از آن‌ها تبعیت نکنید، چه خواهد شد.»
اما در میان داستان گارناچو و رشفورد، ماجرای کریستیانو رونالدو بود.
او ابتدا فوق ستاره پرتغالی را که پس از تعویض در بین دو نیمه مسابقه دوستانه پیش فصل مقابل رایو وایه‌کانو، ورزشگاه اولدترافورد را ترک کرده بود، توبیخ کرد.
۱۹ اکتبر هنگامی که رونالدو حاضر نشد در آخرین دقایق بازی مقابل تاتنهام وارد زمین شود، تماشاگران یونایتد به شدت از رونالدو انتقاد کردند و تن‌هاخ هم در واکنش او را از ترکیب بازی هفته بعد مقابل چلسی کنار گذاشت.
سرانجام چند روز بعد از این که رونالدو در مصاحبه فوق‌العاده جنجالی با پیرس مورگان از تن‌هاخ انتقاد کرد، منچستر یونایتد او را از باشگاه بیرون انداخت.
این جا بود که تن‌هاخ نشان داد منچستر یونایتد به دوران الکس فرگوسن بازگشته است.
«این همه چیز را توضیح می‌دهد»
او یک مربی کاملا مدرن است. مردی که تیمش می‌تواند در حالی که به شدت پرس می‌شود، مالکیت توپ را حفظ کند یا مدافعان کناری‌اش نزدیک به زمین حریف بازی کنند. این دقیقا همان انتظاری است که باید از مردی داشت که در بایرن مونیخ خیلی خوب از پپ گواردیولا آموخته است و اندیشه‌های تازه‌ای را با خودش به منچستر یونایتد آورده است.
شاو می‌گوید: «مربی از ما می‌خواهد که فوتبالی مالکانه بازی کنیم. ما در زمین تمرین خیلی روی مسائل تاکتیکی کار می‌کنیم، در مورد این که وقتی که توپ را در اختیار داریم چه باید بکنیم و وظیفه هر بازیکنی چیست. او می‌خواهد ما یک تیم پرس‌کننده باشیم، تیمی به شدت تهاجمی که بازی کردن مقابلش سخت است.»
او همچنین برخی تصمیم‌های خاص تاکتیکی گرفته است. یکی از آن‌ها استفاده از ووت وگهورست، مهاجم هلندی در پست بازیکن شماره ۱۰ است تا به این ترتیب رشفورد آزادی عمل بیشتری برای تهدید کردن دروازه حریفان داشته باشد. یکی دیگر از این تصمیم‌ها استفاده از لوک شاو به عنوان دفاع وسط است.
اگر با مدیران منچستر یونایتد صحبت کنید به شما خواهند گفت که هنوز خیلی مانده تا پروژه تن‌هاخ کامل شود، او برای عملی کردن برنامه‌ای طولانی مدت استخدام شده است.
نمی‌توان گفت که این فقط تصمیم تن‌هاخ است، اما حالا دیگر شما نمی‌بیند که بازیکنان منچستر یونایتد رفتاری مثل «سلبریتی‌های شبکه‌های اجتماعی» داشته باشند و بجای انتشار عکس‌های رختکن در فضای مجازی، حواس همه به بازی بعدی تیم است.
گذشته از موفقیت‌هایی که این فصل ممکن است منچستر یونایتد به آن‌ها برسد، آشکارا مشخص است که باشگاه برای اولین بار پس از بازنشسته شدن فرگوسن، مشغول پیشرفت است.
لوک شاو گفت: «از بیرون که وضعیت قطعا این گونه به نظر می‌رسد اما به عقیده من، به عنوان کسی که مدت زیادی اینجا بوده، از درون باشگاه هم این دیدگاه وجود دارد.»
قهرمانی در جام اتحادیه اولین قهرمانی منچستر یونایتد با هدایت اریک تن‌هاخ و اولین جام قرمزهای منچستر پس از پیروزی مقابل آژاکس در فینال لیگ اروپای سال ۲۰۱۷ بود.
شاو گفت: «موقعیتی که در سال‌های گذشته داشتیم و وضعیتی که حالا در رختکن داریم، همه چیز را توضیح می‌دهد. سال‌ها بود که جام نگرفته بودیم، شاید عده‌ای بگویند که این فقط جام اتحادیه است، ولی این دستاوردی بزرگ است.»
«این هدفی است که ما سال‌هاست برای رسیدن به آن تلاش می‌کنیم، برای این که دوباره به پیروزی عادت کنیم و بتوانیم جام ببریم.»