توقف مقابل هوادار در ادامه نتایج و نمایشهایی رقم خورد که خوشبینی طرفداران پرسپولیس به آینده را تحت تاثیر قرار داده است.
تیم پرسپولیس در مقابل هوادار تهران، تیم تازه لیگبرتری شده، دو بار عقب افتاد و به زحمت روی 2 کرنر این گلها را جبران کرد تا در دقیقه 90+2 از دومین باخت فصل فرار کند. آن هم در روزی که قرمزها یک نیمه درخشان را پشت سر گذاشته بودند و در نهایت با 17 شوت و چندین موقعیت زمین را ترک کردند.
با این نتیجه، پرسپولیس پایینتر از مس رفسنجان در رتبه ششم قرار گرفت و این در حالی است که فصل گذشته در همین مقطع با یک امتیاز کمتر، در رتبه دوم جدول جای داشت. بنابراین در بین هواداران نگران پرسپولیس، امید هم وجود دارد اما صدای انتقاد بیشتر از هر زمان دیگری به گوش میرسد؛ انتقاداتی که شاید خردهای هم به آن وارد نباشد.
نکته مهم این است که یحیی گلمحمدی در کنفرانسهای مطبوعاتی و همچنین گفتگوهای خصوصیاش، همیشه چهره مربی پذیرای انتقادات را به نمایش گذاشته و همین موضوع سبب شده تا طرفداران پرسپولیس امیدوار باشند که او مشکلات تیم را شناسایی کرده و راه حل آنها را پیدا کند.
1. نیمکت (اسکواد) ضعیف: پرسپولیس در حالی وارد فصل جدید لیگ برتر ایران شد که در پنجره تابستانی احمد نوراللهی (رضا اسدی)، حسین کنعانی (علی ابراهیمی و علی نعمتی) و شهریار مغانلو (حامد پاکدل) را از دست داد و باوجود خرید چند بازیکن، با شرایطی نامطلوب وارد لیگ برتر شد. حالا پس از 9 هفته کاملا مشخص شده که فهرست پرسپولیس ضعفهای جدی دارد و در پست دفاع کناری، هافبک دفاعی (مرکزی) و مهاجم، کمبود مهره به وضوح دیده میشود. در بازیهایی که تیم از حریف عقب افتاده یا به دنبال تغییر نتیجه در نیمه دوم است، بازیکنانی که بتوانند اثرگذار باشند کمتر دیده میشوند که برای تیم مدعی قهرمانی، این مشکل ساز خواهد شد. خصوصا اینکه حالا با جدایی بوژیدار رادوشویچ، این مشکل در خط دروازه هم احساس خواهد شد.
2. مشکل تاکتیکی: کلمه مشترک در تمام مصاحبههای کادرفنی پرسپولیس درباره مسائل تاکتیکی، «بازی فری فرم و استفاده از جناحین» است. اما پرسپولیس حداقل در دو بازی اخیر خود، نتوانسته آنطور که باید این شیوه بازی را استفاده کند. این تصور وجود دارد که حریفان سرخپوشان با اطلاع از نوع حملات این تیم، میتوانند جلوی پرسپولیس بایستند. این در حالی است که تاکتیک آلترناتیو برای باز کردن دروازه در جریان بازی هم هنوز از سوی یحیی گلمحمدی ارائه نشده که البته شاید او در توجیه این ماجرا، به مشکل اولش اشاره کند: کمبود ابزار. اما این توجیه در نهایت به کار او نخواهد آمد.
3. دفاع و دروازه متزلزل: پرسپولیس در این فصل 10 گل خورده و تنها 4 کلین شیت داشته که یکی در مقابل استقلال تاجیکستان بوده است. قرمزهای تهرانی که سه گل از الهلال خوردند تا پیش از بازی هوادار هرگز در بازیهای داخلی بیش از یک گل نخورده بودند که این رکورد هم از دست رفت. دروازهبانهای پرسپولیس در فصل جاری عملکرد مطمئنی نداشتهاند و همین موضوع در خط دفاعی هم دیده میشود. دریافت 7 گل در 9 بازی لیگ برتر در حالی رقم خورده که پرسپولیس برای قهرمانی در لیگ برتر، گل خورده در بازه 14-17 داشت اما با این روند احتمال دارد این بازه بسیار بزرگتر شود.
4. فقدان جانشین احمد نوراللهی: شماره هشت پرسپولیس در حالی از جمع قرمزها جدا شد که روی 15 گل قرمزها در لیگ بیستم تاثیرگذاشته بود؛ یعنی نقش آفرینی در حدود یک سوم گلها. او بیشترین شوت را در بین هافبکها به نام خود ثبت کرد و در عین حال میانگین 0.67 پاس کلیدی در هر فصل را هم از خود به جای گذاشت. اما جانشین احمد نوراللهی؟ به نظر میرسد با جدایی او هیچکسی جایش را در ترکیب پرسپولیس نگرفته. بازیکنی که در انتقال توپ از خط دفاعی به خط حمله موفق عمل کند، در حملات مشارکت فعال داشته باشد، موقعیتسازی کند و در زمان لازم مثل یک مهاجم به توپ ضربه بزند. آیا چنین بازیکنی را در لاین آپ پرسپولیس پیدا میکنید؟
5. آمار نگرانکننده خط حمله: پرسپولیس در فصل جاری با 11 گل زده در بین بهترین خطوط حمله لیگ جای دارد اما این به هیچ وجه سرپوشی روی ضعف عجیب خط حمله سرخپوشان نمیگذارد. شاگردان گلمحمدی این فصل 96 شوت زدهاند که 32 (33.3%) در چارچوب بوده و در این بین 11 (11.1%) وارد دروازه شده است؛ اگرچه شاید تعداد شوت بازیکنان پرسپولیس در حد استانداردی باشد اما آنها باید روی دقت و نرخ تبدیل به گل پیشرفت کنند. از طرف دیگر مهاجمان پرسپولیس در این فصل شش گل زدهاند و حدودا نیمی از گلها با ضربه عناصر میانی و دفاعی وارد دروازه حریف شده است.
6. ناکام در برد بزرگ، پرگل و متوالی: پرسپولیس در این فصل حداکثر 2 برد متوالی داشته و این در حالی است که اگر قرمزها میتوانستند گلگهر، مس و آلومینیوم را شکست دهند، حالا با 5 برد متوالی صدرنشین جدول بودند که این اتفاق رخ نداد. این بار هم استقلال و هوادار، نوار پیروزیهای پرسپولیس را در تهران پاره کردند. علاوه بر این، قرمزها در فصل جاری فقط برابر فولاد بردی با تفاضل بهتر از یک گل به دست آوردند و حتی مقابل صنعت نفت و نفت مسجدسلیمان انتهای جدولی هم به نتیجهای بهتر از 1-0 نرسیدند. این در حالی است که هواداران پرسپولیس نگران هستند که پرسپولیس همانطور که استقلال، آلومینیوم و گلگهر را به عنوان تیمهای بالای جدولی شکست نداد، سپاهان را هم نتواند از پیش رو بردارد که در این صورت حداقل باید با قهرمانی نیم فصل وداع کند.
7. احتیاط در نمایش هجومی: آیا پرسپولیس نمایشهای محتاطانه دارد؟ شاید روی این موضوع اتفاق نظر نباشد اما حداقل در بازی دربی چنین چیزی مشاهده شد. اینکه گویی پرسپولیس با تمام توان حمله نمیکرد و تلاش داشت تا از چیزی بیش از آنکه سزاوارش است، دفاع کند. شاید در ادامه با شش برد متوالی تا نیم فصل، یحیی گلمحمدی ثابت کند که یک امتیاز دربی، قابل دفاع و ارزشمند بوده اما حداقل الان او در این باره نمیتواند خیلیها را اقناع کند. استفاده همیشگی از دو هافبک دفاعی با مشخصههای تدافعی، یکی از دلایل شکلی است که منتقدان برای توضیح این احتیاط ارائه میکنند.
8. مصدومیت: پرسپولیس در این فصل حداقل 6 بازیکن مصدوم داشته و حتی برای بازی شهرآورد نیز دو بازیکن خود را در اختیار نداشت. مهدی ترابی، کمال کامیابینیا، احسان پهلوان، سیدجلال حسینی، سیامک نعمتی و امید عالیشاه پنج مصدوم شاخص پرسپولیس بودهاند و علاوه بر این علی شجاعی به همراه مهدی مهدیخانی مدت زیادی را به دلیل آسیب دیدگی از دست دادند و در اختیار کادرفنی نبودند.
9. وابستگی شدید به آمادگی ترابی: وینگر شماره 9 به همراه وحید امیری بهترین بازیکن پرسپولیس در یکی دو سال اخیر بودهاند اما ترابی نقش پررنگتری را در گلزنی و گلسازی ایفا کرده است. اما او در این فصل جاری نتوانسته فرم ایده آل خود را نشان دهد و همین موضوع نمایش پرسپولیس را هم تحت تاثیر قرار داده است. در همین بازی هوادار، قرمزها دو نیمه متفاوت داشتند؛ یکی با حضور ترابی که سرشار از طراوت، موقعیت گل و سرعت در حمله بود و دیگری با رکورد ادامهدار در خط حمله.
10. سایر عوامل: اگرچه این بخش فنی نیست اما میتوان گفت که داوری، مشکلات مالی، شکست در لیگ قهرمانان آسیا، عدم انتخاب مدیرعامل و بازی بدون تماشاگر در نتایج پرسپولیس تاثیرگذار بوده است. البته درباره داوری باید گفت که پرسپولیس در بازی صنعت نفت از داوری متضرر شد و در عین حال به سه امتیاز رسید.
اینکه یحیی گلمحمدی چگونه با این مشکلات دست و پنجه نرم خواهد کرد و چه برنامهای برای عبور از آنها دارد، پرسش بسیار مهمی است. باید توجه کرد که اگرچه مسئولیت فنی تیم و نتایج پایان فصل برعهده کادرفنی و در راس آنها سرمربی است اما نفرات دیگری هم در این مشکلات نقش دارند و برخی از موارد در خارج از کنترل کادرفنی بوده است.
به طور مثال اینکه اسکواد پرسپولیس نسبت به فصول گذشته ضعیفتر شده، به دلیل عملکرد ضعیف جعفر سمیعی و ابراهیم شکوری در نقل و انتقالات و مدیران قبلی هم بوده. ولی به هر حال این نفرات رفتهاند و حالا یحیی گلمحمدی، کادر مدیریتی فعلی، دستیارانش و بازیکنان در تیم ماندهاند و وظیفه دارند که راه حل خروج از این موقعیت را پیدا کنند.
به نظر شما پرسپولیس در فصل جاری چه مشکلات دیگری دارد و چگونه باید بر این مشکلات غلبه کند؟