ژاوی در مصاحبه ای تازه با اشاره به جو ورزشگاه آزادی گفته که چنین جوی را هرگز در دنیای فوتبال ندیده است.
در سال‌هایی که پرسپولیس و السد تبدیل به رقبای جدی برای یکدیگر شده بودند تماشای یک بازیکن همیشه برای هواداران ایرانی فوتبال جذاب بود. ژاوی هرناندز که آن وقت‌ها در مقام کاپیتان رهبری تیم السد را برعهده داشت و به عنوان یکی از بهترین بازیکنان این تیم همواره در ورزشگاه آزادی نمایشی درخشان را از خود به نمایش گذاشت.
این بازی‌ها به جایی رسید که این بازی‌ها و این جو آن قدر برای ستاره اسپانیایی السد جالب بود که او با خیال راحت و بدون توجه به شهرت افسانه‌ای اش در فوتبال جهان بازی خداحافظی‌اش یا فوتبال را در ورزشگاه آزادی برگزار کرد و پس از شکست السد در بازی مقابل پرسپولیس دوره مربیگری‌اش در السد را کلید زد.
حال ژاوی که به عنوان یک مربی آرام آرام با تجربه می‌شود و همیشه هم صحبت‌های حضورش در بارسلونا است در گفت و گو با مهرداد مسعودی، روزنامه نگار ایرانی ساکن قطر که عضو کمیته برگزاری رقابت‌های جام جهانی ۲۰۲۲ است درباره رابطه خاصش با هواداران فوتبال در ایران صحبت کرده است. او صحبت‌های جالبی را در این باره به زبان می‌آورد و چیزهایی می‌گوید که شاید شنیدنش از زبان کسی مثل او که بالاترین سطح هواداری در تیم فوتبال بارسلونا را تجربه کرده کمی غافلگیر کننده باشد.
ژاوی هرناندس، سرمربی السد در توصیف فوتبال ایران و بازی در ورزشگاه آزادی تهران گفت: اگر بخواهم فوتبال در ایران را با یک عبارت توصیف کنم باید بگویم "شور و اشتیاق". هرگز تا به حال چنین شور و اشتیاقی در فوتبال را در هیچ جای دنیا ندیده‌ام. بازی در استادیوم آزادی فوق‌العاده است، به نظرم بهترین جو استادیومی است که تا به حال در دوران فوتبالم تجربه کرده‌ام. آنجا اگر با کسی در فاصله یک متری‌تان صحبت کنید، صدایتان را نمی‌شود. هواداران ایرانی فوق‌العاده‌اند، فوتبال همه چیز آنهاست و حضور در چنین جوی در استادیوم آزادی یک تجربه استثنایی برای هر بازیکن و مربی است.
وی ادامه داد: من خوش شانس بوده‌ام که مقابل استقلال، سپاهان وپرسپولیس بازی کرده‌ام. آنها تیم‌های با کیفیت بالایی هستند و توانایی فیزیکی بالایی دارند و می‌توانند از حضور تماشاگران و شور و هیجان آنها به خوبی به نفع خود استفاده کنند.
سرمربی تیم فوتبال السد قطر درباره توانایی بازیکنان ایرانی گفت: بازیکنان ایرانی بازیکنان قدرتمند و با کیفیتی هستند و همانطور که در جام جهانی 2018 در بازی مقابل اسپانیا دیدیم، عملکرد بسیار خوبی از خود به نمایش گذاشتند. اسپانیا برای پیروزی در آن بازی حسابی به زحمت افتاد و همانطور که دیدید روی یک تصادف هم به گل رسید. به نظرم تیم ملی ایران تیم بسیار آماده‌ای است و یکی از بهترین تیم‌های حال حاضر آسیاست.
ژاوی که آخرین بازی دوران بازیگری‌اش را در تهران و ورزشگاه آزادی انجام داده درباره این دیدار و گرفتن عکس تیمی با پرسپولیس گفت: آخرین بازی دوران فوتبال من در استادیوم آزادی مقابل پرسپولیس بود و هواداران این تیم برایم سنگ تمام گذاشتند. هر زمان که به ایران رفتم رفتار بسیار خوبی با من شد و آنها استقبال فوق‌العاده‌ای از من کردند. در آن بازی پایانی که با پیراهن السد مقابل پرسپولیس قرار گرفتم، ایرانی‌ها احترام و استقبال بی‌نظیری از من کردند و به همین دلیل همیشه در یادم باقی خواهند ماند و از آنها متشکرم.
وی در خصوص این شوخی که در ایران می‌گفتند او پس از سفر به تهران راننده را برای عبور از خیابان‌ها راهنمایی می‌کرد، گفت: بگذارید یک خاطره برایتان تعریف کنم. وقتی با تیم السد به فرودگاه تهران رسیدیم، هیچ ایده‌ای در مورد شور و اشتیاق هواداران ایرانی در مورد خودم نداشتم. یادم می‌آید، مجبور شدیم با مرتضی پورعلی گنجی از در پشتی خارج شویم و داخل یک ماشین پلیس مستقیم به هتل برویم. چرا که گفتند نمی‌توانم با اتوبوس تیم بروم، این شور و اشتیاق هواداران ایرانی را تصور کنید. آنها با شال و پیراهن بارسلونا که نام من روی آن حک شده بود، بیرون فرودگاه منتظر من بودند. حس عجیبی بود، تا به حال در تمام طول دوران فوتبالم چنین شور و اشتیاقی را ندیده بودم. از همه آنها به خاطر عشقی که به من دادند سپاسگزارم.
بازیکن سابق السد درباره ناکامی‌اش مقابل پرسپولیس برای صعود به فینال لیگ قهرمانان و سیو لحظه آخری علیرضا بیرانوند، اظهار داشت: این یک خاطره بد برای من است چون اگر آن توپ وارد دروازه می‌شد ما به فینال لیگ قهرمانان آسیا صعود می کردیم. در آن صحنه بازی مقابل پرسپولیس در دقیقه 88 بازی، ضربه سر من را بیرانوند بی نظیر مهار کرد. اگر آن توپ گل می‌شد، ما به فینال می‌رسیدیم، اما در نهایت پرسپولیس به فینال رسید و آنجا شکست خورد. این صحنه دیدنی است، اما برای من و السد، یک خاطره منفی به حساب می‌آید. این اتفاق خوب نبود، چون اگر آن توپ گل می‌شد، ما به فینال لیگ قهرمانان آسیا می‌رسیدیم.
