ستاره تیم ملی اکنون با حضور در پورتو پخته و حرفه‌ای تر از همیشه صحبت می‌کند و با انتقاداتی تیز امیدوار به تغییرات موثر در آینده است.
مهدی طارمی در مسیری صعودی و جالب توجه با پشت سر گذاشتن اتفاقات مثبتی اکنون در پورتو پرتغال هم به ستاره‌ای تاثیرگذار تبدیل شده است. ستاره‌ای که امیدهای ایران را برای حضور در جام جهانی بالا می‌برد و در تازه‌ترین صحبت‌هایش به شرایط حساسی که تیم ملی درگیر آن است می‌پردازد.
از بازی دوستانه تیم ملی مقابل سوریه شروع کنیم که با ۳گل پیروز شدید. نظرتان درمورد روند فنی این بازی چیست؟
بازی خوبی بود. متأسفانه بازی‌های دوستانه‌مان یک مقدار کم بود ولی تحت شرایط فعلی بازی مقابل سوریه خیلی خوب بود. در جریان بازی هم چند موقعیت گل داشتیم که نتوانستیم گل بزنیم اما در نهایت توانستیم پیروز شویم. ان‌شاءالله بتوانیم همین روند را در بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی ادامه بدهیم.
با توجه به شکست‌های دور رفت مقابل بحرین و عراق نگرانی‌هایی وجود دارد که آیا تیم ملی می‌تواند از گروه خود صعود کند یا نه. آن هم در شرایطی که در دوره گذشته توانسته بودیم به‌عنوان یکی از نخستین تیم‌ها به جام‌جهانی صعود کنیم.
در آن برهه شرایط تفاوت داشت. وقتی ساختار فدراسیون درست نباشد طبیعتا نتیجه هم نمی‌تواند ایده‌آل باشد. در زمان بازی‌های رفت، نه رئیس فدراسیون داشتیم و نه مشخص بود که در فوتبال این مملکت چه اتفاقاتی دارد می‌افتد! متأسفانه خیلی برهه بدی بود. حالا امیدوارم با این روندی که وجود دارد و با کمک رئیس جدید فدراسیون در آینده با برنامه‌ریزی منظم بتوانیم راه را برای خودمان هموار کنیم و ان‌شاءالله که بتوانیم به مرحله بعدی مقدماتی جام‌جهانی صعود کنیم.
به مشکلات مدیریتی فدراسیون فوتبال که در بازی‌های رفت دور مقدماتی داشتیم اشاره کردید. اما آیا مشکلاتی هم در بین بازیکنان و به‌خصوص کادر فنی وقت وجود داشت؟ به‌ویژه وقتی به عراق و بحرین باختیم در مورد ویلموتس بحث‌های انتقادی و حاشیه‌ای زیاد بود.
گفتم وقتی برنامه‌ریزی وجود نداشته باشد این اتفاقات هم در فوتبال طبیعی است. مهم نیست شما چه بازیکنانی داشته باشید، مهم این است که کدام تیم برنامه‌ریزی بهتر و دقیق‌تری دارد که متأسفانه ما بی‌برنامه‌ترین تیم آسیا بودیم و متأسفانه آن اتفاقات برایمان افتاد. ولی حالا این مسیری که پیش گرفته‌ایم ان‌شاءالله مسیر خیلی خوبی باشد و بتوانیم به مرحله بعد صعود کنیم.
میزبانی کشور بحرین را چطور ارزیابی می‌کنید؟ بحرینی‌ها در بازی رفت یکسری حاشیه‌سازی کردند و حالا همه بازی‌های ما در دور برگشت در این کشور است.
این هم متأسفانه به مدیریت برمی‌گردد که ما در آن دوره رئیس فدراسیون نداشتیم. موقعی که مسئولان بحرین و عراق در AFC اهداف و برنامه‌هایشان را دنبال می‌کردند تا میزبانی بازی‌ها را بگیرند ما متأسفانه اینجا درگیر یکسری مسائل پیرامون انتخاب رئیس فدراسیون بودیم. این بی‌برنامگی لطمه بزرگی به ما زد.
به‌نظرت ما امکانات کافی داشتیم که به‌جای بحرین میزبان تیم‌های این گروه باشیم؟
مطمئن باشید کشور بحرین امکاناتش بیشتر از ما نبوده است. شک نکنید. نه بحرین، نه عراق و نه کشورهای دیگری که در گروه ما هستند. چون ما حداقل یک ورزشگاه آزادی داریم، یک ورزشگاه در اصفهان داریم، یک ورزشگاه خوب در مشهد داریم. حداقل سه چهار جا داریم که بتوانیم میزبانی این بازی‌ها را بگیریم و در حد خوب و مطلوب برگزار کنیم. حالا خواهیم دید میزبانی بحرین هم چطور خواهد بود!
احتمالا در خردادماه که زمان بازی‌های تیم ملی است در کشور بحرین گرمای وحشتناکی حاکم خواهد بود. پیش‌بینی این موضوع را کردید؟
متأسفانه دادن میزبانی به بحرین یک تصمیم به‌شدت غیرفوتبالی بود. ولی دیگر مهم نیست، اتفاقی است که افتاده، آن هم با بی‌برنامگی خودمان! ولی ان‌شاءالله که با همت بازیکنان بتوانیم این مرحله را پشت سر بگذاریم و به مراحل بعد امید ببندیم.
آخرین بار که با شما صحبت می‌کردیم بعد از بازی با ازبکستان در مرحله مقدماتی جام‌جهانی۲۰۱۸ روسیه بود که با پیروزی در آن بازی با وجود اینکه هنوز ۲مسابقه مانده بود ما به‌عنوان دومین تیم بعد از برزیل صعودمان را به جام‌جهانی قطعی کردیم. به‌نظرت چرا ما اینطور نزول کردیم؟
به‌نظرم به گذشته برنگردیم خیلی بهتر است. چون اتفاقاتی که در گذشته رخ داده را همه می‌دانیم؛ اینکه اردوهای تیم ملی چطور بوده و چه شرایطی داشته است. اما هم‌اکنون شرایط خیلی متفاوت است و ان‌شاءالله که چشم امیدمان به آینده باشد تا بهترین اتفاقات را برای مردم خوب کشورمان رقم بزنیم. با این شرایط فوتبال ایران، ما بیست سی سال از فوتبال دنیا عقب هستیم. حالا اگر این جام‌جهانی هم نرویم فکر کنم ۸سال عقب می‌افتیم. شما توجه کنید ۴سال منتظر ماندیم تا این جام‌جهانی برسد و ۴سال هم باید بمانیم که جام‌جهانی بعدی برسد. در این شرایط واقعا یک نسل فوتبال ایران می‌سوزد. تنها ما هم نیستیم، این مسئله برای کل فوتبالیست‌های لیگ برتر و سایر رده‌ها هم هست. همه و همه ضربه می‌خورند. دیگر پول هم به فدراسیون فوتبال نمی‌آید. اگر تیم‌ملی به جام‌جهانی برود یک پول خوبی گیر فدراسیون می‌آید. اگر همان پول هم گیر فدراسیون نیاید واقعا شرایط سخت‌تر می‌شود. این چند سال که پول خوبی گیرشان آمد، توانستند یک زخم‌هایی را از این فوتبال برطرف کنند. البته شاید هم نکردند که اوضاع بدتر شد! ولی باز هم صعود به جام‌جهانی اعتبار است. همین که اعتبارمان را بتوانیم حفظ کنیم خیلی مهم است. ما هفت هشت سال در رده اول آسیا بودیم اما الان با این شرایطی که در مرحله رفت بازی‌ها داشتیم اعتبارمان کمتر شده است. باید ایران را به جایگاه اصلی‌اش برگردانیم. باید ارزش و جایگاه پیراهن تیم‌ملی را روزبه‌روز بالاتر ببریم. حرف مهم دیگری هم دارم.
درباره چه موضوعی؟
بازیکنانی که به تیم‌ملی دعوت می‌شوند باید بدانند کجا می‌آیند. اینجا تیم‌ملی است و با رده باشگاهی خیلی فرق دارد. هیچ بازی دوستانه‌ای در تیم ملی وجود ندارد. باید بدانند کجا آمده‌اند و تفکرشان را از لیگ ایران بیرون بیاورند. به‌نظر من در لیگ ایران خیلی بیش از حد، لی‌لی به لالای این بازیکنان می‌گذارند. باید از آن ذهنیت بیرون بیایند و با زندگی واقعی مواجه شوند. باید نگاه‌شان به آینده باشد تا بتوانیم همه دست در دست هم به مرحله بعدی صعود کنیم.