من هم دوست دارم ناهار قورمه سبزی و بعد بستنی بخورم اما یاد گرفته ام سختی بکشم و مثل یک جنگجو که برای هدفش خون می‌ریزد، مبارزه کنم.

الدحیل یکی از حساس ترین بازی های فصل را با گل تماشایی رامین رضاییان به نفع خود خاتمه داد. ستاره ایرانی تیم الدحیل در آخرین دقیقه از بازی با شوتی استادانه از روی ضربه ایستگاهی، دروازه الریان را گشود تا تیمش با هنرنمایی او برنده بازی شود. چند ساعت پس از این بازی، زمانی که رامین تازه از خواب بیدار شده بود، با وی تماس گرفتیم تا صحبت هایش درباره این گل تماشایی و این بازی خاطره انگیز را بشنویم؛ این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:

تبلیغات

فقط یه ایرانی میدونه وقتی برق میاد بلند صلوات بفرسته :))

من روی خانواده ام خیلی حساسم و باشگاه هم اجازه نمی‌داد بیایم اما خواهش کردم که بیایم ایران و نزدیک ۱۲ روز ایران بودم. حال مادرم الان خیلی بهتر است اما وضعیت خوبی نداشت اما من نسبت به باشگاهم تعهد داشتم و تمریناتم را پیگیری کردم. چون وقتی برمی‌گشتم باید بازی می‌کردیم. در مجموعه انقلاب مردم خیلی به من لطف داشتند و می‌خواستند عکس بگیرند اما وقتی می‌دیدند که در حال دویدن هستم شاید ناراحت هم می‌شدند. چون من دوی هوازی داشتم و تایمش طوری است که باید تند و کند شود و اگر وایمیستادم ضربان قلبم آرام می‌شد و تمرین از حالت خودش خارج می‌شد. الان از آن ها معذرت خواهی میکنم اما واقعا نمی‌شد. این سختی ها همیشه هست، شاید من به یک رفاهی رسیده ام اما یاد گرفته ام تا وقتی فوتبال بازی می‌کنم باید سختی بکشم، باید مثل یک جنگجو که برای انجام وظیفه خون می‌ریزد، بجنگم و در زمین مبارزه کنم.

من رامین همیشه گفته ام که باید خودم را با سرمربی آداپته کنم و اگر دفاع می‌خواهد دفاع کنم و حمله میخواهد حمله کنم. ممکن است در بازی و تمرین باشم و بگوید رامین در تیپ خواسته من نیست و من دوست دارم و ته قلبم همیشه می‌گویم که شاید اگر بازیکن با مربی کار کند، نظر مربی برگردد، مثل صحبت های در طول بازی و... . شاید بشود با عملکرد نظر مربی تغییر کند، من دیده ام که بازیکنان به تیمی می‌روند اما در فکر سرمربی نیستند و انقدر زحمت میکشند و می‌شوند بهترین بازیکن مربی و مربی از او به عنوان جنگجو یاد می‌کند. در آخر میخواهم همه به یک چشم دیده شوند، اگر من باشم مثل همیشه سعی میکنم بهترین باشم و اگر نباشم آرزوی موفقیت خواهم داشت. اقای کی‌روش یک حرف خوبی می زد می‌گفت ما یک روز هستیم یک روز نیستیم باید یاد بگیریم پیراهن تیم ملی آنقدر مقدس است، انقدر مردم ایران بی نظیر هستند که هر کس می‌آید باید ارزش این پیراهن را بداند و واقعا هم همین است. من شش سال این افتخار را داشتم که در تیم ملی بودم و الان هم سعی میکنم همیشه بهترین عملکرد را داشته باشم و بقیه را می سپارم دست خدا. می‌خواستم فقط همین را بگویم که سر اردوی اول همه چیز فوتبالی بوده و هیچ حاشیه ای پیش نیامده چون این سوال از من خیلی شده و خواستم شفاف سازی کنم.