بعد از اعلام خبر لغو مجوز ۱۸۰ رستوران در تهران به خاطر گرانی گوشت ، اینک رییس اتحادیه رستوران های رشت نیز خبر از تعطیلی بیش از ۲۰ واحد صنفی در ماه های اخیر داده است.
بعد از اعلام خبر لغو مجوز ۱۸۰ رستوران در تهران به خاطر گرانی گوشت ، اینک رییس اتحادیه رستوران های رشت نیز خبر از تعطیلی بیش از ۲۰ واحد صنفی در ماه های اخیر داده است .
انصراف و ابطال مجوز ۱۸۰ رستوران در تهران و ۲۰ رستوران در رشت زنگ خطری است برای اقتصاد بازار در ایران. مخصوصا برای شهری مانند رشت که به واسطه فرهنگ غذایی مردمانش ، توریست پذیر بودنش و قرار گرفتن در شبکه یونسکو به عنوان شهر جهانی خوراک شناسی ، رستوران ها یکی از مهم ترین بنگاه های اقتصادی در امر گردش مالی ، رونق اقتصادی و بازار اشتغال هستند .
چندی پیش رییس اتحادیه صنفی رستوران و سلف سرویس تهران با اشاره به وضعیت گرانی مواداولیه رستوران‌ها و افزایش مشکلات رستوران‌داران در ماههای گذشته اظهار کرده بود : متاسفانه با گرانی‌های اخیر، قیمت مواداولیه از جمله گوشت، مرغ، حبوبات و رب به اندازه‌ای بالارفته که هم باعث کاهش میزان مشتریان شده و هم گلایه همکارانمان را به دنبال داشته و همکارانمان هر روز در تماس با ما از وضعیت قیمت مواد اولیه، افزایش هزینه‌ها، مالیات بر ارزش افزوده و … گلایه می‌کنند و ما هم جوابی نداریم .
علی‌اصغر میرابراهیمی افزوده بود: این وضعیت به گونه‌ای است که امسال به طرز بی‌سابقه‌ای، شاهد کاهش مشتری در رستوران‌ها هستیم به طوریکه از ۷۰۰ رستوران ثبت شده و دارای مجوز در تهران، ۱۸۰ رستوران، تقاضای انصراف از مجوز و ابطال مجوز خود را به ما اعلام کرده‌اند .
رییس اتحادیه رستوران های رشت: وقتی مقام مسئول می گوید کباب را از لیست منو خارج کنید باید فاتحه رستوران داری را خواند
در رشت وضع به مراتب بدتر از تهران است.
به گزارش گیلان تیتر،مهدی پورمحمدی، رییس اتحادیه رستوران های رشت می گوید: در ماههای اخیر بنا به افزایش قیمت مواد اولیه مشکلات زیادی برای اعضاء تحت پوشش بوجود آمد . نداشتن نظم در عرضه مواد اولیه در بازار و همچنین نبود ثبات قیمت باعث گردید واحدهای صنفی دچار مشکلاتی برای تداوم فعالت خود شده اند. اینطور که از امار ها گواه است در ماههای اخیر بیش از ۲۰ واحد صنفی قادر به فعالیت نبوده و رسته فعالیت خود را تغییر و مغازه خود را تعطیل نمودند .
وی می افزاید: اولین ماده هر رستوران برای فعالیت ، گوشت قرمز و مرغ است و وقتی مدیر واحد صنفی نتواند باخیال راحت دربازار این مواد را تهیه نماید به ناچارسراغ واسطه ها می رود و هم به قیمت گزاف خریداری میکند و هم بحث تعزیرات برای خرید اینگونه واسطه ایی پیش می اید که خود بحث طولانی دارد .
پورمحمدی درباره آینده رستوران داری می گوید:در شرایط پیش روی جامعه واقعا نمی شود اینده روشنی پیش بینی کرد. چون وقتی در جلسه ای یکی از مسولین بفرمایند که در نبود و در زمان عرضه قطره چکانی گوشت واحدهای صنفی باید بعضی از غذاهای منوی خود مثل کباب را از لیست غذاهای خود حذف کنند تا جامعه به شرایط ایده ال خود برسد، باید فاتحه این شغل را خواند. واقعا جای تاسف دارد که چنیین دیدگاه هایی وجود دارد. واحدهای صنفی با افزایش قیمت مواد اولیه تا حدی که بتوانند برای افزایش قیمت مقاومت می کنند اما وقتی که از حد منطقی خود میگ ذرد به ناچار به افزایش قیمت لیست غذایی خود اقدام می کند که به طبع در شرایط کنونی منجر به کاسته شدن قدرت خرید مردم و کم شدن مشتری های واحد صنفی می شود. صحبتهایی که با مدیران واحدهای صنفی میشود همگی از تعداد مشتریها و فروش روزانه خود نسبت به سال گذشته کاملا شاکی هستند و برای تداوم مجبور به کم کردن هزینه ها مثل پرسنل و یا عدم به روز نگه داشتن واحد خود می کنند و فقط امیدوار به اینده هستند .
یک رستوران دار: با این وضعیت ورشکستگی نتیجه محتوم همه ماهاست
در گیلان ، رستوران دارها جزو معدود مشاغلی هستند که چرخه اقتصاد و بازار را در شهرها و روستاهای استان می گردانند. اما اکنون و مخصوصا با گران شدن روزافزون قیمت گوشت، صاحبان این مشاغل هم خطر نابودی را بیش از هر زمان دیگری حس کرده اند .
یکی از رستوران دارهای معروف شهر رشت که به خاطر مسایل حاشیه ای که امکان دارد برایش به خاطر این گفت و گو پیش آید ، حاضر به افشای نامش نیست نیز درباره تاثیر گران شدن قیمت گوشت بر بازارش می گوید : «نه فقط گوشت که اقلام دیگر هم افزایش یافته اند. آنقدر میزان افزایش مواد اولیه بالا رفته که هیچ نهادی توان نرخ گذاری و نظارت ندارد. قیمت ماهی اوزون برون به کیلویی ۱۸۰تومان رسیده و در عرض یک ماه دو برابر شده است . رب، سبزیجات، کاهو ، گردو و هرچیزی که فکرش را بکنید بی امان در حال افزایش است. وضعیت گوشت بدتر از هر چیز دیگری است. قیمت خالص گوشت کبابی برای رستوران دار حداقل ۱۲۰ هزار تومان تمام می شود. اگر بخواهیم ۲۵۰گرم گوشت راسته و فیله را با احتساب انرژی و مواد طعم دهنده با ۱۵ درصد سود حساب کنیم هر سیخ را باید حداقل ۳۷هزار تومان و پلوکباب را با برنج محلی اعلا کیلویی ۱۵هزار تومان ۴۲هزار تومان بفروشیم. مخلفات کنار پلوکباب را هم که جزو عادات غذایی گیلانیان محسوب می شود و شامل زیتون و گردو و باقلی و اشپل و ماست است ، حداقل ۲۵هزار تومان حساب کنیم باید یک پرس پلوکباب را ۶۷هزار تومان بفروشیم. وضعیت شیشلیک از پلوکباب هم بدتر است و قیمت هر سیخ ۶تایی راسته گوسفندی ۶۰۰گرمی بالای ۱۰۰ هزارتومان می شود. تازه این ها قیمت کباب های ماست. قیمت یک پرس باقلاقاتق ، چهار سال پیش در بهترین رستوران های شهر ۵هزار تومان بود اما الان با سود کمتر ، قیمتی پایین تر از ۱۵هزار تومان برای رستوران دار صرفه ندارد. یعنی سه برابر بیشتر از چهار سال پیش ، آن هم برای غذایی که گوشت و مرغ ندارد .»
وی درباره تاثیر این گرانی ها بر میزان مشتری های رستوران می گوید: « خود شما الان توان صرف این همه هزینه را داری؟ یک خانواده ۴ نفره وقتی وارد رستوران شود حداقل ۱۵۰ تا ۲۰۰تومان باید هزینه کند. حقوق معمول یک خانواده متوسط اگر ۳میلیون باشد یعنی برای یک وعده غذایی باید حقوق دو روزش را بدهد. خب معلوم است که کمتر به رستوران می آید. رستوران رفتن قبلا یک تفریح روزمره بود اما الان تبدیل شده به یک تفریح لوکس. خب در این شرایط برای منی که ۴۰ پرسنل دارم و ماهی ۱۰۰میلیون هزینه حقوق و بیمه می دهم و نزدیک ۲۰میلیون هم در ماه هزینه انرژی و مالیات و ارزش افزوده و عوارض شهرداری و نوسازی و حق بهره برداری تجاری پرداخت می کنم ، وقتی مشتری ها و فروش کم می شود اول مجبورم از تعداد پرسنل هایم بکاهم و بعد از کیفیت غذاهایم بزنم و بعد هم به لطف مدیران و سیاستگزاران اعلام ورشکستگی کنم. این ظاهرا سرنوشت محتوم ما است .»
وعده های دولت و آینده تلخ بخش خصوصی
این رکود اقتصادی شدید در صنعت غذا و رستوران داری در حالی است که اسحاق جهانگیری ، معاون رییس جمهور پس از سخنان حسن روحانی و تاکیدش بر قرار داشتن ایران در وضعیت جنگ اقتصادی، گفته بود تنها راه برون رفت ایران از وضعیت فعلی ، تکیه و اعتماد به بخش خصوصی است. اما از حرف تا عمل ، یک دنیا فاصله است .
به گفته بهروز صادقی، عضو هیأت نمایندگان اتاق ایران «در ۸۰ سال گذشته که اقتصاد ایران در دستان پر قدرت دولت‌ها بوده، ما نتوانستیم شاهد نقش‌آفرینی بخش‌خصوصی باشیم و در کمتر نگاه تخصصی به دست آوردهای دولت‌های گذشته فارغ از دیدگاه‌های سیاسی درمی‌یابیم که ثروت و قدرت حاصل از درآمد نفتی، مانع بزرگ ایجاد اعتماد دولت‌ها به بخش‌خصوصی است و در کوتاه جمله‌ای باید گفت که دولتی که نفت دارد، جدا از این‌که نفت ثروت عموم جامعه است، خود را فارغ از نیاز به بخش‌خصوصی می‌یابد و هرگز به روزهایی که شاید نتواند این ثروت ملی را به نقدینگی تبدیل کرده و هزینه‌های جاری را پرداخت کند، نمی‌اندیشد و بر کوس قدرت و دارائی ملی می‌کوبد و این را بارها تجربه کرده‌ایم و امروز شاهد بخش‌خصوصی ناتوان، وابسته به رانت و کم‌تحرک هستیم ».
برآیند یک نظرسنجی به سفارش اتاق بازرگانی تهران از ۶۰۰ فعال اقتصادی نیز حکایت از کاهش امید در بدنه بخش خصوصی و پیش‌بینی‌ناپذیر بودن آینده دارد . در این نظرسنجی دو محور آینده بخش خصوصی و آینده اقتصاد ایران مورد سؤال قرارگرفته است که اغلب پاسخ‌ها به این دو مورد، حاکی از کاهش امید فعالان اقتصادی نسبت به آینده است .
چرا گوشت گران شد؟
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ قیمت گوشت گوسفند در بازار طی یکی دو ماه گذشته افزایش ۳۰ درصدی داشته است. به گفته علی اصغر ملکیرئیس اتحادیه گوشت گوسفند، دامداران به علت کمبود گوشت، بره‌های ماده را ذبح کردند که این مسئله باعث کاهش نسل گوسفند شده است .
علاوه بر این سلامت نیوز طی تحقیقاتی نشان داد که قاچاق دام به خارج از کشور به خاطر افزایش قیمت ارز و گران تر فروختن گوشت در خارج از مرزها، کاهش پرورش و تولید به خاطر عدم حمایت قوانین دولتی از تولیدکننده و بخش خصوصی و گران شدن نهاده‌های دامی عمدتا محصول کشورهای خارجی به خاطر گران شدن ارز از دیگر دلایل افزایش قیمت گوشت در ایران بوده است. اتفاقی که چند ماه پیش ملکی، رییس اتحادیه گوشت گوسفندی خطر بروزش را پیش بینی کرده بود : «در روزهای نزدیک به عید منتظر گران شدن بیشتر گوشت گوسفند باشید »
***
قیمت ها بی هیچ مهاری در حال افزایش هستند. اقتصاد دلالی جای اقتصاد تولیدمحور را گرفته و بنگاه های خرد اقتصادی مانند رستوران ها که متکی به قدرت خرید مردم عادی هستند ، زیر فشار وحشتناک اقتصادی در حال له شدن هستند. دولت اما همه را به داشتن امید وعده می دهد و معاونش ، بخش خصوصی را ناجی اقتصاد ایران در جنگ اقتصادی کشور با دشمنان خارجی معرفی می کند. بخش خصوصی ای که ظاهرا در حرف فقط اهمیت دارد و در عمل هیچ تبصره و قانونی از آن حمایت نمی کند .