وزیر کار بر لزوم اجرای طبقه‌بندی مشاغل در کارگاه‌های سخت و زیان‌آور تاکید کرد و گفت: در حال حاضر تنها امتیازی که به کارگران مشاغل سخت و زیان‌آور داده می‌شود، بازنشستگی پیش از موعد است، در حالی که باید حقوق و دستمزد آنها هم تغییر کند.
به موجب تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون بیمه تامین اجتماعی، کارهای سخت و زیان‌آور به شغل‌هایی گفته می‌شود که در آنها عوامل فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی محیط کار غیر استاندارد بوده و فرد با انجام آن کار، فشار جسمی و روانی بیش از ظرفیت طبیعی را متحمل و در اثر آن به بیماری و عوارض آن مبتلا شود.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی بر لزوم تغییر حقوق و دستمزد کارگران مشاغل سخت و زیان‌آور تاکید کرد و گفت: بازنشستگی پیش از موعد تنها امتیازی است که به کارگران مشاغل سخت و زیان آور داده می‌شود.
ماده یک آیین‌نامه مشاغل سخت و زیان‌آور این مشاغل را که به آنها سختی کار تعلق گرفته به دو دسته تقسیم کرده است:
الف ـ مشاغلی که صفت سخت و زیان آور با ماهیت شغلی وابستگی دارد اما می‌توان با به کارگیری تمهیدات بهداشتی، ایمنی و تدابیر فنی مناسب توسط کارفرما سختی و زیان آوری آنها را حذف کرد.
ب ـ مشاغلی که ماهیتاً سخت و زیان آور بوده و با به کارگیر تمهیدات بهداشتی، ایمنی و تدابیر فنی کارفرما، صفت سخت و زیان آوری کاهش یافته اما کماکان سخت و زیان آوری آنها حفظ می شود. درواقع برخلاف مشاغل گروه "الف" که با بکارگیری تمهیدات ایمنی و تلاش کارفرمایان سختی کار کاهش می‌یابد، مشاغل گروه "ب" ماهیتا سخت و زیان آور هستند و صفت سخت و زیان آوری در ذات آنها وجود دارد.
به طور معمول در کارهای سخت و زیان آور یکسری مزایا برای افرادی که در این زمینه اشتغال دارند، درنظر گرفته می‌شود و مبلغ پرداختی بر اساس سختی کار تعیین می‌شود. در مواد ۵۲ و ۶۵ قانون کار برای آن دسته کارگرانی که در کارهای سخت و زیان آور اشتغال دارند، پرداخت فوق العاده سختی کار نیز پیش‌بینی شده است؛ به این نحو که اگر کارگاه دارای طرح طبقه‌بندی مشاغل باشد، پرداخت فوق العاده سختی کار با توجه به ماهیت شغل یا محیط کار صورت می‌گیرد.